maandag 7 januari 2013

Veel opklaringen met een mistig uiteinde...

 Kerstsfeer in Pécs

[januari 2013]
We rijden naar Pécs om daar de kerstsfeer te proeven en een hapje te eten. Het is gezellig druk en sfeervol in de stad. Een heerlijke dag. Het is echt fijn om het jaar af te sluiten met vele ontmoetingen. Zo treffen we oude bekende de heer Witzl met familie in restaurant Fülemüle en na heerlijk te hebben gegeten gaan we aansluitend op uitnodiging van onze muzikale dorpbewoner naar Fritsch Pince (wijnhuis) in Villany om te luisteren naar de livemuziek die hij samen met zijn neefje produceert en bij te babbelen met een heerlijke Zweigelt bor (wijntje). Hilda vraagt een 'verzoeknummer' aan van Elvis en ze krijgt spontaan een heuse 'love me tender' serenade te horen. Exclusief voor haar gespeeld én gezongen ;-)

Rácz Lovastanya (ranch)
Uiteraard gaan we ook naar de Orfü meren in het mooie natuurgebied de Mecsek. De tip die we via fasebook kregen willen wij graag met eigen ogen zien en beleven. Het Rácz étterem (restaurant) met bijbehorende Lovastanya (ranch) ligt op een geweldig mooie plek. Met een 'view to die for' over de heuvels en wát een ruimte voor de paarden en daarbovenop een gezellig restaurant met de vanzelfsprekende boerengastvrijheid. Top locatie!

Xmas in Kisbudmér
Ons plan om op oudjaarsavond naar Pécs te gaan is helaas in duigen gevallen. Om een uur of 19:00 uur rijdt er een strooiwagen door Kisbudmér, geen goed teken. We gaan naar buiten en zien hoe de aanvriezende mist een spiegelend glad laagje achterlaat. Nee, dat risico zullen we maar niet nemen. Volgende keer beter hopelijk. Op het Széchenyi Tér (plein) in Pécs wordt namelijk ieder jaar met oud en nieuw een eindejaarsconcert gegeven met tal van live artiesten. Daaromheen staan houten kraampjes met lekkere hapjes en drankjes. Het leek ons heel mooi en gezellig. We houden het maar gewoon tegoed. Op nieuwjaarsdag is het winterwonderland in Kisbudmér. De mist is prachtig bevroren op de takken en nodigt uit voor mooie foto's.


Pillangó Tanya in een winterwonderland

Diezelfde dag gaan we nog even langs bij Zsuzsanna en Valentin om hun een Boldog Ùj Évet (gelukkig nieuwjaar) te wensen en samen te bekijken naar de volgende werkopdracht: een tuin paviljoen of beter een overkapt schaduw terrasje van acaciahout. We komen tot overeenstemming over de prijs en ze zullen het hout bestellen om in februari aan de slag kunnen in de tuin. Deze twee bezige bijen werken kei hard door in hun werkplaats (zelfs tijdens de feestdagen) want ze krijgen volop opdrachten voor aankleding bij restaurants en ranches. We treuren niet om weer naar huis te gaan omdat we weten dat we spoedig terugkeren. Maar niet met z'n tweeën want oom en tante gaan de volgende keer mee! Visontlátasra!

2012 loopt tegen het eind

Houtsnij vakwerk!
[december 2012]
21 december, de dag dat de wereld zal vergaan volgens de Maya volgers en we staan met de koffers bij de poort. Niet van de hemelpoort gelukkig maar van Pillangó Tanya. De komende 2 weken wordt het weer heerlijk bijkomen en genieten van de vrijheid en natuurschoon in het mooie Baranya. Het weerbericht belooft vele uitstapjes want het wordt weliswaar koud maar wel met een stralend blauwe lucht inclusief winterzon. Wij boffen eigenlijk al het hele jaar 2012 met prachtig weer! Heel benieuwd zijn we naar de houten deurposten die onze dorpgenoten Zsuzsanna en Valentin tijdens onze afwezigheid hebben gemaakt. Het is prachtig geworden! En het zal ongetwijfeld veel passen en meten zijn geweest, want de hoeken in dikke lemen muren zijn alles behalve haaks... Zsuzsanna heeft een vlinder gemaakt van noten hout bij wijze van unieke handtekening van de houtbewerkster. Een cadeautje aan ons. Erg mooi handwerk! We zijn zichtbaar content en ze neemt onze complimenten glimlachend in ontvangst; "Es muss auch schön sein!" De gaskacheltjes verwarmen al gauw de ruimtes in huis en overmand door de rust en vermoeidheid van de reis vallen we als een blok in slaap. Je slaapt hier regelmatig gewoon de klok rond omdat je eigenlijk van niks wakker wordt... Wat heerlijk om niet naar de tijd te hoeven kijken, de gedachten de vrije loop te laten en uit te zien naar nieuwe ontdekkingen en uitstapjes.

Hongaarse Kerstkoekjes
De volgende ochtend ontdekken we dat de deur van de Pince (wijnkelder) niet meer open kan en we informeren bij Herr Steier, de aannemer die de deur een paar maanden eerder heeft geplaatst. Via SMS laat hij weten dat hij morgen langskomt om het euvel te verhelpen. Zoals gezegd staat Herr Steier de volgende dag al vroeg op de stoep en heeft een heerlijke schaal met verse - door vrouwlief zelfgebakken  - kerstkoekjes voor ons meegebracht. Wat attent van deze lieve mensen en we zijn benieuwd hoe de koekjes smaken. Herr Steier heeft de deur weer vakkundig gemaakt en bij het afscheid nemen wensen we elkaar een "Kellemes Karácsony" ofwel prettige kerstdagen. We gaan op weg naar Móhacs om hier kerstinkopen te doen. Bij de grote Tesco winkel is werkelijk alles te koop. We kopen hier kaarten om familie en vrienden eens vanuit Hongarije een Nieuwjaars groet te sturen. We overwegen een eend op te gaan eten op eerste kerstdag. We treffen een vriendelijk duitssprekend stel; een Hongaarse die tegenwoordig in Zwitserland woont met haar vriend uit Zuid-Tirol. Ze zien ons weifelend naar de -eend in verpakking- staren, beginnen een gezellige babbel met de typisch Tiroolse rrrollende 'R' en haarfijn wordt ons uitgelegd hoe je het beste een kerst eend kunnen braden. We hebben de tips opgevolgd en het was inderdaad echt smullen. De tweede kerstdag gaan we uiteten bij hotel/restaurant Oporto in Villány (ook het adres waar we bij de eerste kennismaking aan Hongarije hebben overnacht).
Wijndorp Villánykövesd

De volgende dagen schijnt het zonnetje volop. Daarom gaan we er op uit. Maar eerst even naar de Posta (postkantoor) voor postzegels voor op de nieuwjaarskaarten richting NL. Hier treffen we Gábor, een automonteur uit Bóly waarmee we bevriend zijn geraakt. We worden bij hem thuis uitgenodigd voor een borrel op het nieuwe jaar. Dat vinden we heel tof en we spreken graag af. We worden op die typerende hongaarse manier heel gastvrij ontvangen door Gábor en zijn vrouw Szilvia en we kletsen in het Duits over van alles en nog wat. Zo komen we er achter dat Szilvia en Rob toevallig allebei hetzelfde bouwjaar hebben. Grappig, maar in welke maand? Juli? Da's grappig ik ook! Toch niet op de ...  Dat meen je niet.... We checken elkaars ID bewijzen en jawel hoor; op de dag af exact dezelfde leeftijd, nou vraag ik je... Als Rob zijn geboortetijdstip doorgeeft, kan Szilvia haar nieuwsgierigheid nier meer bedwingen en belt haar moeder. Lachend verteld ze dat zij maar liefst één heel uur ouder is dan ik ;-)